Thuis in de transformerende wijk

Thuisgevoel staat door maatschappelijke ontwikkelingen als individualisatie en de woningnood in toenemende belangstelling van zowel het sociaal als fysiek domein. Onderzoeken naar thuisgevoel zijn echter met name vanuit sociologisch perspectief uitgevoerd, terwijl thuisgevoel directe verbanden kent met de fysieke leefomgeving. Iedereen maakt gebruik van deze leefomgeving en het is bij uitstek dé plaats waar interacties plaatsvinden.

Dit kwalitatieve onderzoek slaat een brug tussen het sociaal en fysiek domein door inzicht te geven in hoe binnenstedelijke gebiedsontwikkelingen invloed hebben op het behoud van thuisgevoel van gevestigde bewoners. Daarnaast wordt inzicht gegeven in hoe principes van thuisgevoel zich ruimtelijk laten vertalen. De brug tussen het sociale en fysieke domein is geslagen door middel van interviews met betrokken professionals vanuit bijvoorbeeld de ontwikkelaar en de afdeling MO vanuit de gemeente Rotterdam. Naast deze aandacht voor de systeemwereld bij gebiedsontwikkelingen, staat ook de leefwereld hoog in het vaandel. Om hier een beeld van te krijgen heeft een focusgroep met betrokken bewoners uit Carnisse plaatsgevonden.

Uit de resultaten is gebleken dat er drie inzichten kunnen worden geformuleerd welke bijdragen aan het behoud van thuisgevoel in de context van een gebiedsontwikkeling. Ten eerste kan worden geconcludeerd dat de kwaliteit en frequentie van ontmoetingen onlosmakelijk verbonden zijn met het behoud van thuisgevoel. Ten tweede is gesteld dat gevestigde bewoners harde (fysieke) grenzen van thuisgevoelens ervaren. Ten derde is gebleken dat gevestigde bewoners het gevoel dienen te hebben dat zij gehoord worden door betrokken professionals om een gebiedsontwikkeling ook als thuis te laten voelen.