Kerken in wederopbouwwijken hebben vaak een centrale plek in de stedenbouwkundige en sociale structuur van deze wijken. Ondanks secularisering blijft de behoefte aan de kerk als ontmoetingspunt voor de wijk. Gerdien Duijst onderzocht hoe de Goede Herderkerk in Schiebroek door doorbestemming en functiemenging opnieuw een centrale rol in het wijkleven kan vervullen.
Kerk voor de wijk
Een kerk voor de wijk, als dorpskerk voor het dorp. Zo werden in de periode 1945 – 1965 circa vijftienhonderd kerken gebouwd in Nederland. Veel van deze kerkgebouwen dienen nog altijd als kerk.
Als een gevolg van krimpende en vergrijzende kerkelijke gemeenten komt de toekomst van kerkgebouwen onder druk te staan. Vooral wederopbouwkerken worden met sluiting bedreigd omdat er weinig publieke waardering is voor deze bouwstijl en deze gebouwen makkelijk te verkopen zijn. Met de leegstand van een wederopbouwkerk verliest de wijk een fysiek ontmoetingspunt en stedenbouwkundig wordt een ankerpunt van de wijk aangetast.
Dit onderzoek laat zien hoe de rol van een kerkgebouw in de wijk versterkt en vernieuwd kan worden door de toevoeging van nieuwe functies gericht op wijkbewoners. Voor het afstuderen is een doorbestemmingsontwerp gemaakt voor de Goede Herderkerk in Schiebroek. In dit ontwerp blijft de kerk een kerk. Gekozen is voor een casus waar voor de doorbestemming een reformatie van de bestaande